Continue monitoring voedselomgeving voldoende?
De meeste consumenten staan er niet bij stil dat er zoveel voedselverleidingen zijn. Wat zou het toch ideaal zijn als de juiste keus voor een consument wat gemakkelijker wordt gemaakt. Dat zou namelijk betekenen dat er een stap in de voorlichting overgeslagen zou kunnen worden. Een consument zou dan niet meer weerbaar gemaakt hoeven te worden voor de voedselverleidingen in de directe omgeving. Maar wat is daar allemaal voor nodig?
Blijf waakzaam!
Mensen kiezen vaak gedachteloos om wel/niet te eten en te drinken. En wat er gekozen wordt hangt vaak af van “wat er op dat moment voorhanden is”. Daarnaast zijn er de vele reclames en aanbiedingen die veel beloven, maar het woord “gezondheid” is daarin vaak minder belangrijk. Supermarkten houden geregeld acties met zegeltjes en punten voor goederen, spelletjes of dagjes uit. Bij deze spaarplannen blijkt dat er vaak extra zegeltjes/punten te krijgen zijn bij aankoop van snoepgoed en gebak dan bij groente en fruit. En dan is het de vraag of de spaaractie ook echt tot een besparing leidt. Consumenten worden vaker voor de gek gehouden dan ze meestal denken…
Daadkracht ontbreekt
Toch hebben we het hier niet over een nieuw fenomeen. In 2007 verscheen het boek “De obesogene samenleving” onder redactie van Hans Dagevos en Geert Munnichs. In dit boek worden verschillende omgevingsfactoren die bijdragen aan het ontstaan van overgewicht en obesitas belicht. Ook hoogleraar Emely de Vet betoogt op basis van haar eigen onderzoeken in 2016 dat er meer ingezet moet worden op een gezonde eetomgeving. Het Voedingscentrum geeft diverse tips over hoe er omgegaan kan worden met de verschillende soorten verleidingen om meer te eten. Daarbij is er ook nog informatie beschikbaar over hoe er omgegaan kan worden met sociale verleidingen, maar ook hoe er weerstand kan worden geboden aan fysieke verleidingen. En onlangs deed ook Jaap Seidell in zijn boek “Andere kost” de zoveelste oproep om in te zetten op preventie. Daarbij benadrukt hij ook om de omgeving aan te pakken en meer in te zetten op een duurzaam voedingsbeleid. Zie ook hier voor een recensie van dit boek.
Alleen voedselomgeving aanpakken voldoende?
In een eerdere blog werden er verschillende rapporten van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving besproken waarin ingegaan wordt op gezondheidsverschillen. Daarbij is ook ingegaan op een mogelijke aanpak waarbij een paar voorzetten worden gedaan. Voor een duurzame aanpak zouden meerdere ministeries moeten worden betrokken, zodat de hele leefomgeving kan worden aangepakt. Naar aanleiding van de COVID-19 pandemie werd vorig jaar op 11 november 2020 al een oproep gedaan om in te zetten op een leefstijlgerichte aanpak, zie ook deze blog. Tot op heden zijn er nog nauwelijks landelijke initiatieven van de grond gekomen om dit op te tuigen.
Alleen monitoring omgeving voldoende?
Het woord “monitoring” in de titel van dit rapport en de eerdere rapporten waaraan in deze blog wordt verwezen doet me denken aan “In de Lift”, een oude conference van wijlen Henk Elsink. Even doorschuiven naar 7.05 en volgend en je krijgt een mooie compacte definitie hoe monitoring ook kan worden uitgelegd. De conference is opgenomen in begin zeventiger jaren. Dat lijkt gedateerd, maar de wijze waarop hier een probleem van een consument wordt behandeld is nog verrassend actueel… Nee, ik noem geen namen en instanties…
Dus?
Monitoring alleen gaat niet werken. Er is meer nodig, en dat geldt niet alleen voor de monitoring van de voedselomgeving maar ook voor andere problemen zoals het klimaat. Het is tijd voor actie, actie, actie en implementatie, implementatie en implementatie.
Oh ja, voor de ongeduldige kijker: wel even wachten totdat de spreker deze keer uitgesproken is…
